به گزارش کیشوندنیوز، پاراکیت‌ها جثه‌ای بزرگتر از مرغ عشق دارند ولی از طوطی معمولی کوچکترند.
شمار طوطی‌های کوچک پاراکیت در لندن، از کمتر از هزار در دهه ۱۹۸۰ میلادی، به بیش از ۳۰ هزار در سال ۲۰۱۲ رسیده بود و اکنون گمان می‌رود از ۵۰ هزار فراتر رفته باشد.
گردشگران و مسافران در پارک‌های مختلف لندن، با جمعیت بزرگی از طوطی‌ها روبرو می‌شوند و گاهی با آن‌ها عکس یادگاری می‌گیرند و خوراکی‌های خود را با آن‌ها قسمت می‌کنند.
ساکنان محله‌های مختلف پایتخت بریتانیا هم با صحنه‌هایی مانند پرواز دسته جمعی صدها طوطی و حضور پرشمار آن‌ها بر روی شاخ و برگ درختان روبرو می‌شوند.
کسی به درستی نمی‌داند این طوطی‌ها چگونه زیستگاهی غیرعادی مانند شهر شلوغ لندن را برای خود انتخاب کرده‌اند.
سه – چهار نظریه در این مورد مطرح است که دو نکته در همه آن‌ها مشترک است.
نخست اینکه این طوطی‌ها در اثر مهاجرت دسته جمعی نیامده‌اند، چون تصور نمی‌شود از چند صد کیلومتر بیشتر توان پرواز داشته باشند در حالی که زیستگاه‌های اصلی‌شان در آفریقا و آسیا، هزاران کیلومتر با بریتانیا فاصله دارد.
نکته دیگر اینکه عمر این پرندگان در لندن، از چند دهه فراتر نمی‌رود.
یک نظریه می‌گوید جیمی هندریکس، گیتاریست و ترانه‌سرای آمریکایی یک جفت طوطی نر و ماده را در دهه ۱۹۶۰ در مرکز لندن رها کرده است.
نظریه دیگر می‌گوید چند طوطی پاراکیت که برای استفاده در فیلمی به نام ملکه آفریقا به یک استودیوی فیلمسازی در محله ایلینگ لندن آورده شده بودند از قفس فرار کردند یا پس از پایان فیلمبرداری در طبیعت رها شدند.
در کنار این تیٔوری‌ها که بیشتر ریشه در فرهنگ عامه دارد، یک تحقیق دانشگاهی هم می‌گوید رد پای طوطی‌های پاراکیت را در نوشته‌های روزنامه‌های بریتانیا، تا آغاز قرن نوزدهم هم می‌توان دنبال کرد.
به باور پژوهشگران در دانشگاه یو سی ال در لندن، به نظر می‌رسد مردم در مقطعی در اوسط قرن بیستم، از ترس یک بیماری مشترک انسان و دام، طوطی‌های خانگی خود را در طبیعت رها کرده‌اند.
هر چه هست، این طوطی‌ها در لندن خو گرفته‌اند و مردم، مسافران و گردشگران هم از همراهی این پرندگان خوشرنگ و بی‌آزار لذت می‌برند./بی بی سی
