با حضور دکتر علیرضا صالحی مراسم بزرگداشت حافظ عصر دیروز در فرهنگسرای سایی کیش برگزار شد.
به گزارش کیشوند نیوز، به مناسبت ۲۰ مهر روز بزرگداشت حافظ، عصر روز گذشته (۱۷ مهر) مراسمی در فرهنگسرای سنایی کیش برگزار شد.
این مراسم با حضور جمعی از حافظ دوستان و علاقه مندان به شعر و ادب پارسی برگزار گردید.
طی این مراسم صالحی ضمن تأکید بر ارزش و اهمیت حافظ از منظر ادبیات و عرفان در ایران گفت: حافظ مداوم در شعرهای خود به خداوند و عشق ابدی بشر اشاره دارد و سعی دارد که در قالب کلمات روزمره مفاهیمی فراتر را به تصویر بکشد.
وی افزود: یکی از عناصری که حافظ مداوم در غزلیات خود دارد مسئله تکرار است اما تکراری که با تنوع همراه است.
این مدرس ادبیات تأکید کرد: حافظ در اغلب اشعار خود با زاهد و واعظ در جنگ و جدال است اما سؤال اصلی اینجاست که این زاهد و واعظ کیست؟ چراکه بهخودیخود وعظ و زهد بد نیست.
صالحی ادامه داد: آنچه حافظ در اشعار خود مداوم به آن اشاره دارد، این است که هر چیزی در این عالم یک جلوه مثبت و یک جلوه منفی دارد لذا زاهد نیز میتواند بهعنوان یک بخش از این هستی جلوه منفی یا مثبت داشته باشد.
وی ریاکاری زاهد و واعظ را دلیل مبارزه حافظ دانست و گفت: زهدی که زمینه ریاکاری است موضوع مبارزه حافظ است درواقع زهدی که ازنظر حافظ برای کلاه گذاشتن بر سر مردم است، زهد واقعی و وعظ واقعی نیست لذا مردود به شمار میرود و او با این جلوههای عوامفریبانه مبارزه میکند. درواقع بیصفا بودن صوفی موضوع اعتراض اوست.
صالحی با اشاره به بخشی از ابیات حافظ اظهار کرد: آنجا که حافظ میگوید: می صوفیافکن کجا میفروشند که در تابم از دست زهد ریایی، برای زمانی است که اطراف او را کاملاً ریا پوشانده است لذا حافظ به مبارزه میرود.
وی ادامه داد: خداوند تحفهای بالاتر از عاشقی از ابتدای خلقت برای انسان بنا ننهاده است لذا همه عالم برای عاشق خلقشده است درواقع حافظ در بخشی از اشعار خود به این بخش اشاره دارد و میگوید هر آنچه از سوی عشق ازلی و ابدی یعنی خداوند میرسد نیکوست و دوستداشتنی است لذا تمام انسانها بر این اساس در دودسته طالبان حقیقت و آرامش قرار میگیرند.
این مدرس دانشگاه تصریح کرد: برای انسانهایی که به دنبال حقیقت هستند آرامش معنا و مفهومی ندارد و به فکر آن نیستند. کسانی چون امام حسین (ع) که از سرزمین خود به سمت حج رفتند. طی این سفر تمام زمین و زمان به او گفتند که پایان کار او مرگ است. بااینحال امام حسین (ع) به دنبال حقیقت بود لذا همه سختیها و عذابها را به جان خرید وزنده ابدی شد زیرا حقیقت همواره زنده است اما قطعاً هستند کسانی که به دنبال آرامش هستند.
وی داستان امام حسین (ع) را با منطقالطیر مقایسه کرد و گفت: داستان کربلا نظیر منطقالطیر عطار است که از هزاران مرغی که پای درراه حقیقت گذاشته بودند تنها ۳۰ مرغ به سرمنزل مقصود رسیدند در کربلا نیز تنها ۷۲ تن به آزادگی و حقیقت دست یافتند لذا رسیدن به حقیقت و گام نهادن درراه آن بسیار دشوار است.
صالحی دلیل زنده ماندن نام حافظ را حقیقت موجود در کلام او خواند و گفت: چرا از میان هزاران شاعر، حافظ و تنی چند تا این حد در آسمان ادبیات ما میدرخشند؟ حقیقت نهفته در کلام حافظ و نگاه او باعث شده که او تا این حد دیده شود زیرا حقیقت زنده است.
وی زبان حافظ را رمزآلود خواند و اظهار کرد: آشنایی با زبان و منطقه عرفان و مجاز قطعاً درراه شعر حافظ یک نیاز است زیرا کلام او پر از اسرار است و هرکسی قادر به شرح و تفسیر آن نیست.
صالحی توضیح داد: تمام اشعار حافظ بر مبنای یکدل که دلبری آن را ربوده و اکنون فردی بی دل برجایمانده، قرار دارد درواقع دل، دلبر و بی دل یا همان عشق، عاشق و معشوق مفاهیم اصلی شعرهای او هستند.
وی در خصوص مدح حافظ از بزرگان زمان خود، گفت: حافظ بالغبر ۴۹۰۰ بیت شعر دارد که از این میان میزان مدایح او کمتر از تعداد انگشتان دست هستند لذا او را نمیتوان شاعری مدیحهسرا دانست اما ازآنجاییکه آنان تحتفشار شدید بودند لذا شاید این ابیات یک نیاز به شمار میرفته است.
صالحی با انتقاد از عدم توجه سینماگران به مسئله ادبیات کلاسیک ایران گفت: متأسفانه علیرغم اینکه ما در ادبیات کهن خود افرادی چون حافظ، سعدی و مولانا راداریم که هرکدام در آسمان ادبیات جهان میدرخشند اما کارگردانان و فیلمنامه نویسان ما در عرصه سینما به آن بیتوجه هستند.
وی حضور موسیقی در کنار ادبیات کهن را یک اتفاق مثبت خواند و گفت: موسیقی در کنار ادبیات کهن ما یکشور ایجاد کرده است درواقع موسیقی به این بخش نیازمند است و از آن تغذیه میشود اما متأسفانه سینمای ما اساساً این بخش را ندیده است چراکه این اواخر بیشتر خود کارگردانان هستند که کار فیلمنامه را انجام میدهند اما شاید اگر زمان و انرژی لازم برای فیلمنامه نویسان وجود داشت این بخش دیده میشد و از این جواهر ادبیات ایران استفاده بهتری میشد.
به گزارش کیشوند نیوز، در پایان این مراسم، بنابراین نهاده شد که هرماه جلساتی در راستای بررسی شعر حافظ و مولانا در فرهنگسرای کیش برگزار شود.