به گزارش کیشوندنیوز، علی خدیور رکورددار دو ۴۰۰ متر ایران این روزها سخت در تلاش است تا بتواند سهمیه المپیک را برای کشورمان کسب کند، در گفتگویی اختصاصی آخرین وضعیت این ورزشکار بومی کیش را از وی جویا شدیم.
خدیور از فعالیت پنج ساله خود در رشته دو و میدوانی خبر داد و عنوان کرد: در حال حاضر رکورددار ماده ۴۰۰ متر ایران هم در فضای باز و هم در سالن هستم ، در این مدت به کمک آقای فردین محمدزاده توانستم به چیزهایی که مدنظرم هست دست پیدا کنم.
وی افزود: برنامهها را ابتدا برای کسب سهمیه المپیک ۲۰۲۱ توکیو ژاپن و بعد از آن برای بازیهای آسیایی ۲۰۲۲ تنظیم کردیم.
خدیور اظهار داشت: هشت ماه مصدومیت داشتم که به طور کامل از بین رفته، روزی ۲ جلسه صبح و بعد از ظهر تمرین میکنم و تقریباً ۶۰ درصد آمادگی لازم را کسب کردهام، به زودی در یکی از کشورهای عربی اردویم را برپا میکنم، مسابقاتی هم در این کشور تدارک دیده شده که در آنها شرکت میکنم، انشالله خبرهای خوبی در این مدت در راه است.
وی در رابطه با تمرینات در دوران کرونا گفت: تمرینات دوومیدانی را نمیتوان به هیچ وجه تعطیل کرد، در این دمت کرونایی، آقای محمدزاده در بیایانهای اطراف یک زمین خاکی پیدا کرده بود که با رعایت پروتکلهای بهداشتی آنجا تمرین میکردیم و توانستیم بدنمان را حفظ کنیم.
این ورزشکار کیشوند بیان داشت: در این مدت موسسه ورزش کمکهای فراوانی به من کرده، آمدن آقای فرضی پور هم در راس موسسه ورزش شور خاصی در بین ورزشکاران بهوجود آورده است، شخصی که از جنس خود ورزشکاران است، نمیدانم تا چه مدت در ورزش هستند ولی تقاضا دارم که ایشان در ورزش کیش ماندگار باشد.
وی در رابطه با حضور دوندگان مطرح کشور در جزیره کیش اظهار داشت: کیش از لحاظ جغرافیایی بهنحوی است که هر کسی دوست دارد در این ایام سال تمریناتشان را در جزیره دنبال کند، ورزشکاران بسیاری در کیش تمرین میکنند، به طور مثال اقای احسان حدادی ۶ ماه از سال را در کیش میگذراند، این برای ورزشکاران هم بهنوعی ایجاد انگیزه است.
خدیور در پایان نگرانی خود را در رابطه با وضعیت رانندگی در جزیره کیش بیان داشت و افزود: امیدوارم این فرهنگی که در کیش است همینطور باقی بماند، بهعنوان یک بومی دلم میسوزد، یکسری چیزها مثل فرهنگ رانندگی کم کم در حال از بین رفتن است، مسئولان باید بهصورت ویژه تر به این موضوع نگاه کنند،
وی ادامه داد: مربی آمریکایی داشتم که میگفت هر وقت در کیش رانندگی میکنم انگار آزمون رانندگی میدهم، این فرهنگ را در شهر خودم هم ندیدهام، امیدورام این فرهنگ حفظ شود.
انتهای پیام/ مرتضی رضائی