محمدحسین یوسف پور مسئول بسیج دانشجویی جزیره کیش
جوانی، یک نعمت الهی و یک فرصت است. ارزش آن هنگامی مشخص می شود که از دست رفته باشد. این مرحله از عمر دوره ای است که هنوز حوادث تلخ و ناگوار زندگی آن را سخت نکرده و شور و شوق آن باشکوه است.
همه حالات و رفتار جوانان حکایت از برافروختگی، زبانه کشیدن، شور و هیجان دارد، جسم شان، روان شان، احساسات و عواطف شان در کمال رشد و تلاطم است و این تلاطم هم باعث بالندگی است و هم موجب نابسامانی! اما به طور کلی جوانی، دوران تربیت پذیری است و فرصتی است که در آن عقیده و اخلاق ریشه دار شده و فضائل و خلق و خوی انسانی در او رشد می یابد. به عقیده روانشناسان تربیتی، صفات نیک یا بدی که در دوران جوانی شکل می گیرد، اثری همیشگی دارد، در این هنگام است که ثمره زندگی و عمر تشکیل می شود و طبق آنچه خلق و خوی جوان است رشد می کند.
به سبب شور و هیجانی که در جوان هست، جامعه در تب و تاب قرار می گیرد و می تواند از این حسِ زیبا و سرشار از تحرک بهره گرفته و از جوانان برومند در راه اعتلای کشور و رسیدن به هدف استفاده هایی نیکو ببرد.
شور جوانان اگر در راهی درست قرار گیرد و هدایت شود اقداماتی سازنده و حماسی پایه ریزی می شود و جامعه در برابر هجوم بیگانگان چه فرهنگی و چه سیاسی، بیمه می شود. از این روست که جامعه هرچه برای جوانان خود سرمایه گذاری کند سود بیشتری خواهد برد و ضمن ایجاد اعتماد به نفس در این قشر پرانرژی نیاز به نیروهای انسانی و نیروهای روانی در خود پاسخ می دهد.
جوانی یعنی شور یعنی تحرک و پویایی و این نشانگر نیاز یک جوان به شرایط مثبت و ایده آل است، بر تمامی بزرگان و مدیران جامعه است که این شرایط را بشناسند و از توانایی های یک جوان بهره گیری کنند آن طور که جوانان با حفظ شور و اشتیاق راه صحیح رسیدن به مقصد را بیابند.
روز جوان هم یکی از این فرصت هاست. فرصتی است تا جوان بداند برای جامعه و ملت اهمیت دارد و رفتار و علائق او برای جامعه سرنوشت ساز است و آنچه که انجام می دهد بازتاب گسترده ای دارد چه خوب و بجاست الگویی جامع و کامل روبه روی جوانان قرار داده تا بتوانند با تأسی و الگوپذیری از آن دست به دست هم داده و آینده ای پربار و روشن بسازند؛ چرا که چشم آینده در انتظار جوانان پرشور و تواناست.
