به گزارش کیشوند نیوز و به نقل از تسنیم، روز شنبه ۳۰ بهمن ماه ۹۵ حدود ۹۰ نفر از جانبازان ۷۰ درصد قطع نخاع، قطع دوپا، نابینا و قطع عضو که برای انجام ورزش‌های مختلف مخصوص این دسته از جانبازان عضو باشگاه فرهنگی ورزشی ایثار تهران هستند، جهت شرکت در یک اردوی ورزشی وارد جزیره کیش شدند. گذشته از آن که در زمان ورود این گروه از جانبازان به جزیره کیش، آن‌ها با استقبال سرد و بی‌تفاوت مدیران منطقه قرار گرفتند، در جریان رسیدگی‌های اداری که نیاز به تعامل مدیران منطقه دارد نیز با برخوردهای نامناسب و دور از شأن ایثارگران هشت سال دفاع مقدس مواجه شدند.
حسین اسرافیلی، مدیرعامل انجمن جانبازان نخاعی کشور، رئیس شورای عالی انجمن‌های جانبازان و مدیر عامل باشگاه فرهنگی ورزشی ایثار که خود از جانبازان ۷۰ درصد دوران دفاع مقدس است، در مورد بی مهری مسئولان منطقه آزاد کیش می‌گوید: «نامه درخواستی از سوی انجمن جانبازان نخاعی و باشگاه فرهنگی ورزشی ایثار برای استفاده بهتر از مجموعه‌های اقامتی و تفریحی جزیره کیش برای جانبازان حاضر در اردوی ورزشی تنظیم شده بود که جهت ارائه آن به مدیر عامل منطقه آزاد کیش به دفتر ایشان مراجعه کردم. اما علی اصغر مونسان، مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش ما را به حضور نپذیرفت. مسئول دفتر ایشان نیز طی برخورد نامناسب و به دور از شأن جانبازان حاضر به رسیدگی به این ماجرا نشد.»
وی افزود: «همچنین مسئولان همین بخش حاضر نشدند یکی از سالن‌های ورزشی جزیره را جهت انجام فعالیت‌های ورزشی از جمله بسکتبال با ویلچر و گلبان ویژه نابینایان در اختیار ما بگذارند. به ناچار ما برای برگزاری برخی مسابقات ورزشی توانستیم در سایه حمایت هتل محل اقامتمان از سالن آنجا برای مسابقات دارت، پرتاب حلقه و فوتبال دستی استفاده کنیم. امروز روز آخر این اردوی دسته جمعی جانبازان ۷۰ درصد به جزیره کیش است اما متاسفانه هنوز مدیر عامل سازمان منطقه آزاد حاضر نشده ملاقاتی با جانبازان داشته یا حمایت و دلجویی از آنان داشته باشد.»
اسرافیلی می‌گوید: «جالب است بدانید در اکثر کشورهای اروپایی معلولان شهروندان درجه یک محسوب می‌شوند و ضمن اینکه امکانات و تسهیلات بسیاری از سوی مسئولین دریافت می‌کنند، از احترام زیادی در محل‌های عمومی نیز برخوردارند. یادم هست در شهر دوسلدورف آلمان در نمایشگاه بین المللی تخصصی تجهیزات توانبخشی و لوازم معلولین «Rehacare» ورودیه نیم بها برای جانبازان ویلچری در نظر می‌گرفتند و کسانی که ویلچر جانبازان را هل داده و هدایت می‌کردند رایگان و بدون هزینه ورودیه وارد نمایشگاه می‌شدند. این موضوع برای جانبازان جالب بود. دلیل آن را سوال کردند و پاسخ مسئولین متولی این بود که کسی که وقت و انرژی‌اش را برای رسیدگی به یک معلول می‌گذارد بسیار قابل احترام است و از نظر ما نیاز به خدمات ویژه‌ای دارد. این اتفاق در موزه‌ها و بسیاری از مناطق تفریحی کشورهای بزرگ دنیا نیز می‌افتد و معلولین در این کشورها شهروند درجه یک هستند.»
او در انتظار پاسخگویی مسئولان امر است و می‌گوید: «حالا آقای مونسان بگوید که در منطقه آزاد کیش، جانبازان دفاع مقدس شهروند درجه چند محسوب می‌شوند که او این چنین برخوردی با جانبازان داشته و حاضر به ملاقات با آنان نشده است؟ لازم است ایشان کمی تأمل کند که میز و امنیت و قدرت خود را چگونه به دست آورده است. آیا ایشان فراموش کرده که امنیت امروز کشور نتیجه ایثارگری همین جانبازان است. ما هیچ نیازی به خدمات و رسیدگی این مسئولین در جزیره کیش نداریم اما حداقل توقع ادب و احترام از جانب مدیر عامل و اطرافیانش داشتیم که مشاهده نشد.»
رئیس شورای عالی انجمن‌های جانبازان با اشاره به قدرشناسی مردم از ایثارگران می‌گوید: «در سایه بی‌مهری مسئولین دولتی هنوز مردم برای جایگاه ایثارگران توجه ویژه‌ای قائل هستند که این نگاه برای ما ارزشمندتر از مسئولین دولتی است که در جایگاه مدیریتی خود غرق شده‌اند. شب گذشته یک زن و شوهر از یک شرکت خصوصی هدایایی برای تک تک جانبازان حاضر در اردو آورده بودند. ما وقتی از هویت و مشخصات شرکتشان سوال کردیم گفتند:«شرکت ما امروز سرپاست زیرا شماها هستید و اگر شما جانبازان نبودید امروز ما هم جایگاهی نداشتیم». آن‌ها در برابر مقاومت ما برای تحویل هدایا گفتند: «کمترین کاری که می‌توانستیم برای تقدیر از مهمانان جانبازان جزیره انجام دهیم، این بود». برای ما جالب بود که شرکتی خصوصی که هیچ ارتباطی با بخش‌های مربوط به ایثارگران هم ندارد اینگونه رفتار قدرشناسانه داشته و مدیر منطقه آزاد کیش که از بستگان آقای روحانی است و از مسئولین منتخب دولت اینگوه با بی‌مهری در این سفر با جانبازان برخورد داشته است.»
بعد از وقوع این برخوردها در این اردو، جانبازان اطلاعیه‌ای خطاب به مسئولین منطقه آزاد کیش نوشته‌اند. در اطلاعیه جانبازان باشگاه فرهنگی ورزشی ایثار تهران و انجمن جانبازان نخاعی در رابطه با این جریانات آمده است: «موضوع عدم استقبال از این قهرمانان ملی سرزمین اسلامی‌مان توسط برخی از مدیران تازه به دوران رسیده موضوع تازه‌ای نیست و مسبوق به سابقه است. ولی در جایی که یکی از وابستگان مسئول درجه دو و سه مملکت به چنین مدیریتی دست می‌یابد انتظار بیش از این است. سوالی که اذهان را درگیر می‌کند، این است که آیا در صورت ورود کاروان که نه، یکی دو نفر از هنرپیشگان، هنرمندان و یا ورزشکاران شهیر ایران به جزیره کیش، همین اتفاق خواهد افتاد؟ یا اینکه مدیرعامل و عوامل او ضرورت می‌دانند که خود را به استقبال آنان برسانند؟
نباید فراموش شود اینکه حضور چنین مقاماتی در استقبال و یا محل اسکان جانبازان که مایه دلگرمی و نوعی تقدیر از جانفشانی ایثارگران است، به منزله تقدیر و نیاز مادی جانبازان نیست و نباید به نظر برسد باید هدایای مادی برای این امور در نظر گرفته شود. مدیرعامل کیش و یا هر مدیر و مسئولی باید بدانند که مناعت طبع جانبازان، خانواده شهدا و دریک جمله ایثارگران آنقدر ارزشمند و والاست که اولاً به چنین دست و دلبازی نیازی نمی‌بینند و ثانیاً در شأن خود نخواهند دید که درخواستی چنین حقیرانه از مسئولین داشته باشند. شاید آقای مدیرعامل و عواملش هنوز درک درستی از وضعیت ایران نیافته‌اند که امنیت مدیریت و شغلی آن‌ها در سایه جانبازی و جانفشانی ایثارگران بدست آمده است. باوری که فهم آن برای برخی بسیار دشوار است.»
با توجه به اینکه برخورد نامناسب با جانبازان برای اولین‌بار نیست که از سوی مسئولان صورت می‌گیرد، به نظر می‌رسد که لازم است این نوع رفتارها مورد بازبینی قرار گیرد. فاصله گرفتن از سال‌های دفاع مقدس و مقاومت ایثارگران نباید سبب شود فداکاری‌های این بزرگمردان فراموش شود.
