یادداشت از: سردار حشمت اله کاظمی راد
تحولات تکنولوژیک، میدان‌های نبرد را دستخوش دگرگونی‌هایی عمیق کرده است. اگر تا دیروز تانک‌ها، جنگنده‌ها و سامانه‌های پدافندی نماد قدرت نظامی بودند، امروز ریزپرنده‌ها و فناوری‌های کم‌هزینه اما هوشمند به ابزار تعیین‌کننده در توازن قدرت تبدیل شده‌اند. نبردهای نوین دیگر تنها در آسمان و زمین اتفاق نمی‌افتند، بلکه در ذهن، در فضای سایبری و با پرواز بی‌صدای پرنده‌هایی کوچک اما کشنده رقم می‌خورند.
امروزه درگیری‌های نظامی، به‌ویژه در غرب آسیا و اروپای شرقی، نشان داده‌اند که در کنار جنگ‌های کلاسیک ، نبردهای نامتقارن و فناورمحور نقش بی بدیلی بازی می‌کنند. ریزپرنده‌ها یا پهپادهای کوچک، با قابلیت نفوذ، دقت بالا و هزینه پایین، به ابزاری مؤثر در ضربه زدن به زیرساخت‌های نظامی دشمن تبدیل شده‌اند.
حمله به سامانه‌های پدافندی، فرودگاه‌ها، تأسیسات حساس و حتی مقامات و دانشمندان، با استفاده از این پرنده‌های کوچک، در حال تبدیل شدن به الگوی جدید جنگ‌های آینده است. اوکراین در مواجهه با روسیه، و رژیم صهیونیستی در حملات به مواضع ایران، نمونه‌هایی از این تاکتیک جدید را اجرا کرده‌اند. به نظر می‌رسد این الگو از دل راهبردهای اسرائیلی بیرون آمده و به سرعت توسط دیگر کشورها و گروه‌های مقاومت اقتباس شده است.
جمهوری اسلامی ایران نیز با اتکا بر توان علمی – دفاعی داخلی، می‌تواند این تکنولوژی را در اختیار محور مقاومت قرار دهد. تجهیز فلسطینی‌ها در غزه و کرانه باختری، نیروهای مقاومت در لبنان، سوریه، عراق و یمن و نیروهای مقاومت در هر کشوری که میزبان پایگاههای غربی هستند ، با این فناوری، می‌تواند ظرفیت ضربه‌زنی به عمق مواضع دشمن را افزایش دهد، آن‌هم با کمترین هزینه و بیشترین بازده.
در دنیای امروز، میدان جنگ نه‌تنها کوچک‌تر و سریع‌تر، بلکه هوشمندتر شده است. نمیتوان گفت که دوران تانک‌ها و بمب‌افکن‌های گران‌قیمت رو به پایان است اما پرنده‌هایی کوچک ولی مؤثر، صحنه‌گردان نبردهای آینده‌اند.
اگر دشمنان ما از این ابزار علیه ملت و منافع ما بهره می‌گیرند، ما نیز حق داریم، و بلکه موظفیم، در پاسخ از همان ابزار برای دفاع و بازدارندگی استفاده کنیم.
