سازمان مناطق آزاد جهانی ، هدف نهایی مناطق آزاد را اینگونه تعریف می کند اطمینان از پایداری اقتصادی برای کشور میزبان، در حال حاضر و برای نسل های آینده، در ابتدا باید به درک مشترک از پایداری رسید، توسعه پایدار خواستار تلاش های هماهنگ به سمت ساختن یک آینده فراگیر، پایدار و انعطاف پذیر برای مردم و کشور است. برای رسیدن به توسعه پایدار هماهنگی سه عنصر اصلی: رشد اقتصادی، شمول اجتماعی و حفاظت از محیط زیست، همچنین به موازات آن ترسیم راهبرد های منتهی به ریشه کن کردن فقر در همه اشکال و ابعاد آنو ترویج رشد اقتصادی پایدار، فراگیر و عادلانه، ایجاد فرصت های بیشتر برای همه، کاهش نابرابری، بالا بردن استانداردهای اساسی زندگی، پرورش توسعه اجتماعی عادلانه و شمول، و ترویج مدیریت یکپارچه و پایدار منابع طبیعی و اکوسیستم ها است. توسعه پایدار درمناطق آزاد متشکل از چهار ستون کلیدی: جامعه، فرهنگ، محیط زیست، و اقتصاد، که در بستری از چهار عنصر مردم، زمین، سود، و سیاست، باید به تعادل برسند عدم وجود هر کدام منجر به نابودی سایر عناصر و عدم موفقیت مناطق آزاد خواهد شد.
در حال حاضر بین پایداری و عملکرد اقتصادی رابطه تنگاتنگی و به هم تنیده ای شکل گرفته است و رشد مناطق آزاد بدان وابسته است زیرا جامعه به طور فزاینده ای پاسخ های شفاف و مشخصی در مورد محصول، فن آوری بکار رفته، فرایند ها و مدل کسب کار طلب می کند و مناطق آزاد نیز باید این واقعیت جدید را بپذیرند. مقاله حاضر بر آن است تا با نگاهی تحلیلی به موضوع، ابتدا به تبیین مفاهیم توسعه پایدار در زمینه مناطق آزاد پرداخته و چگونگی رسیدن به توسعه در خور وپایدار را ترسیم نمایید. نتایج تحقیق نشان میدهد که:موفقیت مناطق آزاد در گروه توانایی آنها در حل مسائل توسعه پایدار می باشند.
واژه های کلیدی: توسعه پایدار ، مناطق آزاد، جامعه، فرهنگ، محیط زیست.
نویسنده: مصیب شیرانی،
کارشناس محیط زیست معاونت عمرانی سازمان منطقه آزاد کیش
mobshirani@gmail.com
