همه با هم هویت جدید کیش را انتخاب کنیم. قبل از آن که کیش به یک جزیره صرفا «نفتی» تبدیل شود!!
شهرها با هویت های خود، گروه‌هایی از مردم را به سمت خود جذب می‌کنند.
هویت «مذهبی»، باعث گرایش مذهبیون می شود.
هویت «تاریخی»، هویت «فرهنگی»، هویت آب و هوایی و …
کیش، جزیره‌ای برای «تفریحات» بود.
سپس به محلی برای «خرید» کالاهای وارداتی بدون گمرک تبدیل شد.
پس از آن مجددا صبغه تفریحات پررنگ‌تر شد و در کنار خرید و بازار جاذبه گردشگری کیش شد.
«آرامش» کیش، پارامتر بسیار مهمی بود که برای بسیاری از مردم جاذبه‌ای شد تا برای سکونت‌های طولانی‌تر از سه شبانه روز، برنامه‌ریزی کنند.
در دوران کوتاهی، وجود «پردیس‌های دانشگاهی» در مناطق آزاد، به جزیره کیش هم رونقی داد تا جمع زیادی دانشجو را در خود جا دهد.
سپس:
پردیس‌های دانشگاهی در تمام کشور به راه افتاد و ظرفیت دانشگاه‌ها در کشور خالی ماند.
رکود اقتصادی منجر به کاهش قدرت خرید و کاهش سفرهای گردشگری شد.
اما هنوز، کیش جاذبه «آرامش» خود را دارد.
کیش پتانسیل های «گردشگری» منحصر به فرد خود را دارد.
کیش، امکان جذب «دانشجوی خارجی» و گردشگر خارجی را دارد.
کیش، در دوران پس از رکود، به سرعت به جایگاه بالایی در کشور می رسد،
مشروط بر آن که:
مدیریت بر جزیره به گونه ای نباشد که تمام دستاوردهای این سال‌ها بر باد برود و آرامش کیش نابود شود، و جاذبه‌های خرید و گردشگری آن تحت تاثیر سوء مدیریت به قهقرا برود.
سفر به کیش اگر ارزان شود، قشری به کیش می‌آید که قدرت خرید و هزینه کردن در مناطق گردشگری را ندارد و حضور همین ها در کیش، باعث عدم تمایل سفر قشر پولدار به کیش خواهد شد.
کیش یک جزیره نسبتا لاکچری است. فقط ساکنین آن باید از حمایت‌های اقتصادی برخوردار باشند.
البته برای ایجاد رقابت بین اجناس داخلی و خارجی و حتی فروش این اجناس به گردشگران خارجی، باید قیمت این اجناس پایین تر از اجناس خارجی باشد و یک راه آن، بخشودگی مالیات بر ارزش افزوده برای اجناس صادرشده به کیش است.
حمایت از کیشوندان، می تواند این جزیره آرامش را برای بازنشستگان یا استراحت طولانی مدت ( ده روزه ) ساکنین سرزمین اصلی، محلی شایسته کند.
مدیران ارشد کیش باید آهنگ فعالیت عمرانی را در دوران رکود آهسته‌تر کنند تا هزینه کمتری بر دوش کیشوندان تحمیل شود. همچنین از تحمیل هزینه های غیرضرور و تشریفاتی بر مغازه ها و غرفه ها در این دوران رکود خودداری کنند.
کیشوندان نیز باید به کودکان خود بیاموزند و خود بخوبی در حفظ سرمایه های کیش همت کنند، اعم از سرمایه های مادی (جدول ها، آسفالتها، پارک ها، ساختمان‌های عمومی، ساحل‌ها، چراغ‌ها و…) و معنوی (آرامش، رانندگی سالم، اعتماد به نرخ تاکسی ها، آزادی نسبی و …)
متاسفانه اکنون بی توجهی به مشکلات کیشوندان در آموزش و پرورش، آب و برق، و افزایش نرخ عوارض مغازه ها و غرفه ها از سوی سازمان، و افزایش سختگیری‌ها برای تمدید پروانه ها، و رشد رانندگی‌های خطرناک، و از همه مهمتر، نمایان شدن نمونه های اندکی از دروغ و تقلب و .. می تواند هویت گذشته و آینده کیش را یکسره بر باد بدهد.
عبور از این گردنه خطرناک، فقط بر عهده مسئولین سازمان نیست. ما هم باید احساس مسئولیت کنیم.
همه با هم هویت جدید کیش را انتخاب کنیم. قبل از آن که کیش به یک جزیره صرفا «نفتی» تبدیل شود!!
