شب گذشته نمایشگاه به اصطلاح بین المللی خودرو در کیش گشایش یافت، نمایشگاهی که پسوند بین المللی را با خود به یدک میکشید و عنوان شده بود قرار است دستاوردهای صنعت خودرو در آن به نمایش در بیاید.
فرصتی شد تا به نمایشگاه بروم و بازدیدی داشته باشم، بعد از مدتی چرخیدن در سالن نمایشگاه خجالت زده و شرمنده شدم، آهی کشیدم و سرم را پایین انداختم. کلا ۵ الی ۶ شرکت کننده بیشتر در نمایشگاه حضور نداشتند، همه ماشینها وارداتی و برخی هم ماشینهای مونتاژ آشغال چینی و چند ماشین اجارهای با پلاک گذر موقت در نمایشگاه بودند. انگار چند نمایشگاهدار ماشین دور هم جمع شده بودند تا کارهایشان را به نمایش بگذارند.
متأسفانه برخلاف دیگر نمایشگاههای کیش و کشور، در این نمایشگاه اثری از کالای ملی، تولید داخل و از این حرفها نبود و میتوانستید برای نمونه یک ماشین برقی یا بنزینی یا دیزلی تولید داخل یا حداقل یک موتور ماشین، گیربکس، میل لنگ، باتری یا یک لاستیک ایرانی را به نمایش بگذارید.
به خودم گفتم حتما برای این نمایشگاه سفارشی و سطح پایین، کارمند یکی از همین مونتاژکارهای بخش خصوصی برای افتتاحیه آمده و ربان را بریده، اما وقتی فیلم و عکس افتتاحیه را دیدم، متوجه شدم که آقای کبیری مدیرعامل سازمان منطقه آزاد کیش به همراه مدیرعامل شرکت سرمایهگذاری ربان این نمایشگاه را بریدهاند و آن وقت بود که دستی بر سر زدم و خجالت زده شدم.
آقای کبیری من که خجالت کشیدم و سرم را پایین انداختم، اما نمیدانم شما که یک مدیر رده بالای دولتی کشور ایران هستید با چه نگاهی ربان افتتاحیه این نمایشگاه را قیچی کردید؟ نمایشگاهی که حتی یک مسئول قابل توجه کشوری از وزارت صمت هم در مراسم افتتاحیه آن حاضر نشده بود!
آقای کبیری این ربانی که قیچی کردید، ربان خودتحقیری، خودباختگی و وابستگی مطلق بود، و با این کارتان اعتماد به نفس، عزت ملی و سربلندی کشور را پاره کردید و به باد فنا دادید.
آقای کبیری آن روز که در نمایشگاه هوایی سوار رولز رویز شدید و دور افتخار زدید و دیروز که نوار نمایشگاه را قیچی کردید، افسوس خوردم و این سوال در ذهنم پیش آمد که مگر کبیری مدیرعامل یک شرکت چینی یا خارجی است یا مدیری از مدیران جمهوری اسلامی ایران؟
آقای کبیری شاید ندانید اما برای ما اوج حقارت یعنی اینکه در کشوری زندگی کنیم که ادعای تولید داخل داشته باشد و در هر زمینهای در منطقه و دنیا حرفی برای گفتن داشته باشیم و زیر بار حرف زور استعمارگران نرویم اما مسئولان آن نمایشگاهی را برگزار کنند و به چیزی افتخار کنند که هیچ محصول ایرانی در آن حضور نداشته باشد.
اقای کبیری من نمیدانم شما چطور چند سال معاون وزیر کار بودید و افتخارات کشورمان را ندیدید، اما بدانید موشکهای هایپرسونیک کشور ما چشم جهانیان را خیره کرده و مدیران شما با آنها بر روی میز مذاکره مینشینند، در علوم و صنایع مختلف از جمله علم نانو، هستهای، سازههای بتنی، پتروشیمی، قایقهای تندرو، داروسازی، توربینهای گازی، ساخت دکلهای حفاری، پهپادهای هدایت شونده و….. جزء برترینهای دنیا هستیم و در دنیا حرفهای زیادی برای گفتن داریم.
حتی اگر محصولات این نمایشگاه میتوانست به زیرساختهای کشور کمک کنند؛ مثل توربین گاز، هواپیما، تراشههای الکتریکی، ملزومات پزشکی و…. همه و همه خارجی بودند آنوقت میگفتیم اشکالی ندارد، اما…
آقای کبیری امیدوارم شما از آن مدیران خودناباوری نباشید که معتقد بودند فقط میتوانیم آبگوشت بزباش درست کنیم ولاغیر…
آقای کبیری پیشنهاد میکنم برنامههایتان را صرفاً بر اساس خواست چند سرمایهدار و دلال تنظیم نکنید، در تصمیمگیریها نظرات همه ساکنان و سرمایهگذران کیش در هر طبقهای و با هر سلیقهای را بشنوید و همسو با برنامههای توسعهای کشور گام بردارید.
مرتضی رضائی – مدیر مسئول پایگاه خبری کیشوندنیوز