دانشجو تضمین کننده‌ی فردای هر جامعه است

محمدحسین یوسف‌پور از دانشجویان جزیره کیش در یادداشتی به مناسبت روز دانشجو نوشت: دانشگاه برای هرکشوری، در واقع همه چیز است. دانشجو تضمین کننده ی فردای هر جامعه است. در واقع از روی دانشجوی امروز می شود فردای هر جامعه را شناخت یا حدس زد. آن کسانی که با نیت ریشه کن کردن ایمان دینی در کشور ایران به دانشگاه پرداختند و محیط دانشجویی را به تفکرات ضد دینی یا اوهام ضد دینی یا سرگرمی های ضد دینی آلوده کردند، خیلی خوب فهمیدند که چه کار می کنند، و برای اجرایهدف پلیدشان، حقا بر روی نقطه ی اصلی تکیه کردند. 
دانشگاه در دو بعد، شاخص روشن زندگی آینده است. از سویی، تحرک و نشاط و مدیریت علمی در آن می تواند نمای پویایی و رفاه و توسعه ی ملی به حساب آید و امیدهایی را به رشد و باروری توانهای ذخیره ی بومی بیافریند. از سوی دیگر، اهتمام به تربیت اخلاقی و دینی و فضای دین پرورانه در آن، می تواند رؤیای جامعه ی دینی را به بار بنشاند و حرکت به سوی مدینه ی فاضله ی اسلامی را شتاب بخشد.
دانشگاه، نقطه ی اساسی هر جامعه و کشوری است. اگر دانشگاه اصلاح بشود، آینده ی آن جامعه اصلاح خواهد شد. اگر دانشگاه فاسد بشود، سرنوشت آن جامعه فساد است. این فسادی که در دانشگاه فرض می کنیم، ممکن است فساد اخلاقی باشد، یا فساد علمی. فساد علمی معنایش این است که در دانشگاه نه معلم برای درس دادن و یاددادن دلسوزی کند، نه متعلم و دانشجو برای یادگرفتن دلسوزی کند.نتیجه، بی سواد بارآمدن، بد فهمیدن و نفهمیدن و عدم رشد استعدادهاست. فساد اخلاقی، معنایش این است که آن که درس می خواند یا نمی خواند، از لحاظ اخلاقی، شرافت و شرف و غیرت و انگیزه و ایمان لازم را در خود پرورش ندهد. این هم نتیجه اش با شق اول یکی است؛ شاید هم گاهی بدتر. آن عالمی که شریف نباشد، حمیت و غیرت دفاع از کشور و ملت و آرمانها و ارزشهای ملی و دینی خود را نداشته باشد، آن عالمی که دشمن را بر خودی ترجیح بدهد و خود را در اختیار دشمن ملت قرار بدهد، آن عالم از هر جاهلی بدتر است؛ همان دزدی است که با چراغ به دزدی می رود و بیشتر صدمه می زند.
جایگاه دانشگاه در پیکره ی کشور، موجب آن بود و هست که قدرتهای جهانی، این نهاد را هدف اصلی تحرکات خویش قرار دهند و به شیوه های گوناگون، برای تغییر و دگرسازی این کانون تلاش ورزند.مستکبران با توجه به جایگاه مؤثر و نیز بافت ویژه ی دانشگاه و دانشجو که از آن سخن خواهیم گفت به تلاش متمرکزی دست یازیده اند
حساسیت طبیعی دانشگاه و نیز تلاش متمرکز دشمنان جهانی، ایجاب می کند که این مؤسسه ی اجتماعی، کانون توجه برنامه ریزان کشور باشد و آن را در رأس مسایل کلان به حساب آورند و تلاشی همه جانبه برای رفع تنگناهای مختلف آن به عمل آورند؛ مسیری مطمئن در فراراه حرکت آن به وجود آورند و چشم اندازی روشن از آینده ی آن ترسیم نمایند.
امام راحل (ره)، با چنین درک ژرف و واقع بینانه، بر اهمیت مسأله ی دانشگاه تأکید مداوم نشان دادند و آن را به عنوان مهمترین مسأله ی کشور، مکررا گوشزد فرمودند.خاطره ی زیر، گوشه یی از این اهتمام را نشان می دهد:
ما می توانیم به صورت قاطع ادعا کنیم که در نظر رهبر کبیر فقید ما، مسأله ی دانشگاهها، جزو مسایل طراز اول برای انقلاب و کشور بوده است. یک وقت در دیدار جمعی از مسؤولان فرهنگی کشور ایشان فرمودند: مسأله ی جنگ یک امر موقت است؛ در صورتی که مسأله ی مهم و ماندگار و اساسی ما دانشگاههاست.